Column Inge - Nooit te oud om te leren

Inmiddels werk ik, zoals zoveel anderen, alweer maanden thuis. We zijn er langzamerhand een beetje aan gewend geraakt en hebben onze draai gevonden in het werken op afstand. Zojuist ontdekte ik bij mezelf een interessant patroon: ik beantwoordde wat mailtjes en wilde daarna aan deze column beginnen. ...

Eerst nog even een glas water halen beneden. Toen ik weer boven bij mijn computer kwam, zag ik dat ik hem had gelockt. Haha! Ik lock tegenwoordig dus mijn computer in mijn eigen huis terwijl ik één minuut weg ben. Omdat ik denk dat dat nodig is? Nee. Omdat het een automatisme is geworden. Yes! Ben ik zelf ineens het bewijs dat nieuw gedrag wel degelijk aan te leren is. En dat het automatiseren van sommige handelingen dus zeker wel mogelijk is. Ook als je al heel wat jaartjes meedraait. Je kunt jezelf wél dingen anders aanleren! Die zin mag je onderstrepen en gebruiken in een discussie met je partner of kinderen over rondslingerende sokken, dopjes op tubes tandpasta of openstaande deuren.

Wie dacht dat-ie te oud is voor gedragsverandering, heeft het mis. Met de juiste triggers, aandacht en moeite zijn wij mensen heel flexibele wezens. Misschien sta ik dan tegenwoordig wel bekend als ‘Miss Cyberveilig gedrag’, dat is niet altijd zo geweest … Er waren jaren dat ik mijn computer niet altijd lockte, maar soms gewoon wegliep. Pas toen ik mij ging specialiseren in het vak van informatiebeveiliging, vond bij mijzelf ook de omslag plaats. Ten eerste kwam ik erachter dat het veel sneller kan dan via Ctrl + Alt + Delete – Lock computer: gewoon de Windowstoets (linksonder op het toetsenbord) indrukken en dan tegelijk op de L (van lock) drukken. Windows + L(ock) dus. Deze ontdekking maakte het al een stukje makkelijker.

Daarnaast werd ik ook gemotiveerd tot ander gedrag; ik werkte in een omgeving die cybersecurity ademde. Tussen mensen die veiligheid in hun genen hadden en onveilig handelen als een zonde zagen, waarbij je op zijn minst flink moest trakteren als je daarmee de mist in ging. Ik kon dus al gauw niet meer anders. In het begin was dat vooral een kwestie van alert zijn en blijven nadenken. Maar als je een nieuwe handeling maar vaak genoeg bewust herhaalt, ga je dat gedrag dus langzaam automatiseren. Ongeacht je leeftijd. Dus in het begin was het heel bewust, maar al gauw werd die nieuwe handeling automatisch. Zo automatisch, dat ik dus blijkbaar niet
meer van mijn stoel op kan staan zonder Windows + L in te typen. Dat is eigenlijk één beweging geworden: ik sta op dus ik toets Windows + L in. Zelfs als ik alleen thuis ben.
 

Inge Wetzer
inge@secura.com

Deze column verscheen in iB2-2021.