Blog - Aan het roer van je eigen loopbaan

Het motto ‘je zit aan het stuur van je eigen carrière’, klinkt mij te gemakkelijk. Alsof je alleen hoeft te gaan zitten en de motor te starten. Om daarna je loopbaan simpel, via doseren van het gas, precies in de door jou gewenste snelheid in de beoogde richting te sturen.

In de praktijk is het zoals in een zeilboot. Met het roer achter je. Je bent afhankelijk van de wind(richting) en moet steeds goed op je omgeving letten.

Je hebt inderdaad het roer in handen, maar op een boot zit dat achter je. Wat je meemaakte en leerde in je (arbeids)verleden moet je een plaats geven, er enige afstand van nemen en deze zaken in de hand houden, via de aan het roerblad verbonden helmstok. Bijzonder is dat je de helmstok juist de andere kant op moet bewegen dan waar je heen wilt met de boot. Zoals van veel stress in je baan, naar minder in je volgende. Van slecht verdienend met leuke collega’s, naar goed verdienend met saaie collega’s. Heen en weer, bij elke wissel in je carrière, tot je goed ‘op koers’ ligt. Maar als je te lang dezelfde koers aanhoudt, ga je van rustig naar te saai of van afwisselend naar te druk.

Wind mee
Verder moet je op een zeilboot ‘de wind mee hebben’. Zonder wind is er geen beweging en zonder beweging is sturen op een boot onmogelijk. Het is noodzakelijk om voldoende wind in de zeilen te hebben. Tegen de wind in zeilen is onmogelijk. Door te laveren in grote bewegingen van links naar rechts kom je wel iets vooruit, maar helaas in een veel langere doorlooptijd. En als je dan ten langen leste arriveert, is de door jou te vervoeren lading katoenbalen of specerijen al aan een andere schipper gegund. En het romantische visrestaurant in dat leuke haventje is al dicht. Om de actuele windrichting te weten, moet je continu je omgeving ‘peilen’. Op een groter schip geeft het gedrag van andere bemanningsleden signalen af dat er storm op komst is, of juist een totale windstilte. Inspecteert men opvallend vaak de ‘reddingsboten’ op Linkedin? Dragen collega’s reddingsvesten, zelfs in de eetzaal? Draaien veel gesprekken uit op: “Weet je waar ze óók mensen zoeken?”, dan is er echt wel iets op komst. Je kunt ook omhoogkijken, naar het daarvoor bedoelde windvaantje. In een organisatie kijk je dan naar de managers, soms op het allerhoogste niveau. Zij hebben immers de meeste informatie. Is daar geen beweging te bespeuren en lijken ze muurvast op hun (pluchen) stoel te zitten, dan geldt dat vermoedelijk ook in de managementlaag en de werkvloer daaronder. En ook een zeer bewegelijk windvaantje - dus een groot verloop in hoge managers, die allemaal slechts kort blijven - moet je niet veronachtzamen, als je loopbaan je lief is.

Stormen en orkanen
Bij een vaartocht komt er altijd water in de boot. Noem het stress, tegenslag, pech of tegenvallers, het hoort erbij en is onvermijdelijk. Tot een bepaald niveau is dit te keren door te hozen, dus met een emmer het ongewenste water naar buiten te scheppen. Er zijn echter situaties waarin hozen niet helpt: als het water even hard of zelfs harder weer naar binnen stroomt, ben je aan het dweilen met de kraan open. Wanneer je meer tijd aan hozen besteedt dan aan het zeilen waarvoor je eigenlijk op die boot was gaan zitten, moet je jezelf afvragen of het niet eens tijd wordt het schip te verlaten... Verlaat je dan het zinkend schip met de eerste ratten, die alles kaalvreten, onderpissen en de beste spullen meeslepen naar hun eigen hol of naar het volgende schip waar voor hen meer te halen is? Of blijf je loyaal ‘in touw’, heel eervol maar uiteindelijk wel funest, en ga je dan als laatste man met je geliefde schip ten onder? De keuze van het juiste moment is misschien wel de belangrijkste om te maken
in je loopbaan. Soms moet je dit zelfs vaker doen in één loopbaan. Bijvoorbeeld als door klimaatverandering het aantal stormen en orkanen in jouw branche sterk toeneemt.

Scherpe blik
Het is dus zaak ontwikkelingen aan boord en daarbuiten goed in het oog te houden. Piraten, kapers, zeerovers, boekaniers en vrijbuiters worden vaak als karikatuur afgebeeld. Een flamboyante hoed (buitgemaakt op vrouwelijke slachtoffers op geënterde schepen), een papegaai op de schouder (er was veel zee-criminaliteit in het Caribisch gebied), een houten been (door neerstortende masten en gieken), een haak in plaats van een hand (na een kruitexplosie bij de kanonnen) en natuurlijk het bekende ooglapje. Verloren dan zoveel piraten een oog tijdens hun toen nog pre-ARBO - werkzaamheden? Neen, de reden is anders. De kanonnen op een piratenschip stonden onderdeks in twee rijen opgesteld. Heel soms werden alle kanonnen aan één kant tegelijk afgevuurd: het beschoten schip kreeg dan ‘de volle lading’ te verstouwen en dan raak je altijd wel iets. Mikken en dus goed zicht waren echter altijd nodig. Elektriciteit was er niet en vuur vermeed men vanwege het genoemde kruit
op die houten schepen zoveel mogelijk. Het was onderdeks dus donker, terwijl op het dek zonlicht was. Soms veel zonlicht, zoals in dat Caribisch gebied. Als je als piraat (of K, Z, B, V) tijdens een zeegevecht de trap afdaalde naar de schietafdeling, zag je dus enige tijd niets omdat je ogen eerst moesten wennen aan het verschil in licht. Daarom dekten piraten terwijl ze bovendeks waren voortdurend één oog af. Dat oog bleef dus gewend aan donkere omgevingen. De trap aflopend klapte men fluks het ooglapje omhoog. Natuurlijk niet met de haakhand! Zo kon je meteen in het donker kijken, het doelwit zien en daarop mikken met dat ene uitwijk-oog. Dat zo niet het niet-functionerende, maar juist het beste oog voor de nieuwe situatie was. Zodat het door je omgeving waargenomen zwakke punt in je oude functie juist een sterk punt in de nieuwe job blijkt te zijn. Mooi man. Als laatste tip: houd wat in reserve en geef beide ogen goed de kost. Scherp je blik boven- én benedendeks, op je eigen boot, maar ook op andere schepen en elders in de havens. Zo houd je jouw doel in zicht en de wind in de zeilen van je (security)carrière en raak je niet ‘aan lagerwal’.

Behouden vaart!

Bron afbeelding: kindpng.com

Robert Metsemakers



Robert Metsemakers schrijft op persoonlijke titel en is als ervaren IT-auditor en informatiebeveiligingsexpert beschikbaar voor security-advies en (algemene) schrijfopdrachten via robert.metsemakers@gmail.com

Dit blog verscheen in IB2-2022.